ඇතුන් රද විමනට සොඞින් පැන් ගෙන එයි
සමන් පෙති ඇතිරුණු විමන් දොර නහවයි
වියන් බැඳි විමනත නිතින් දන ගැවසෙයි
දුරින් ආ යුවළක් සෙමෙන් එහි පිවිසෙයි

මුදුන් කළ මුහුළස මදින් මද ඉහිරෙයි
සුරන් බඳු අතැඟිලි නුවන් බැඳ නැළවෙයි
එරන් ගැබ හැම අත දනන් නෙතු ඇහැරෙයි
රුවන් දුල මියුලැස බමුණු වෙස් හැර ලයි

කසුන් රැස් දහසක් පහන් සේ දැල්වෙයි
රදුන් නම් කිත්සිරි මෙවන් සිත පිබිදෙයි
තුටින් මෙන් අසෙනිය කුසුම් පෙති විසිරෙයි
රනින් සැදි විමනක දසන් සඳ සැතපෙයි

© Kalani Ruwanpathirana

-2002