කී‍්‍රම්ද... සබන්ද... ෂැම්පුද... නාන්න ගිය නිරූපිකාව මියගියේ කොහොමද....!
ගයාන් සමරසිංහ 23.08.2020
බොරලැස්ගමුව, වේරහැර පදිංචි වැලිකලගේ පවුලට 2000 වර්ෂයේ මැයි මස 02 වැනිදා ජීවිතයේ ඉතා වැදගත් දිනයක් විය. ඒ එදින එම පවුලට වාසනාව ගෙනා දියණිය මෙලොව එළිය දුටු නිසාය. එලෙස එළිය දුටු දියණියට වැලිකලගේ චමිදුකා කේෂරී යන නම ඔවුන් විසින් තබන ලදී.

මෙලොව එළිය දුටු දින සිටම කේෂරි පුංචි සුරංගනාවියක් බඳුවිය. සුරතල් කතාබහ, නිරතුරුව මුහුණේ රැඳී තිබූ සිනහව, කුඩාකල සිට වවා තිබූ දිගුවන් වරලස ඇයගේ සුන්දරත්වය තවත් ඔප් නැංවූවාය. බොහෝ අය පැවසුවේ එම ප‍්‍රදේශයේ එවැනි සුන්දර වාසනාවන්ත දැරියක නොසිටි බවයි. පුංචි කේෂරි කාලයත් සමග ලොකු මහත්වන්නට පටන් ගත්තාය.

නිසි වයස පැමිණීමත් සමග දෙමාපියෝ කේෂරීව කොළඹ ප‍්‍රදේශයේ ජනප‍්‍රිය පාසලකට ඇතුළත් කළහ. කුඩා කල සිටම ඉගෙනීමට මෙන්ම භාහිර කි‍්‍රයාකාරකම් වලටද ඇය දක්ෂ වූවාය. ඒ අතරින් ගායනයට සහ නර්තනයට ද ඇය සුවිශේෂි දක්ෂතාවක් පෙන්නුවාය. මෙම සුවිශේෂී දස්කම් සහ හැකියාවන් නිසා ඇය පාසලේ කැපී පෙනෙන චරිතයක් බවට පත් වූවාය. එම නිසා කේෂරිට පාසලේදී ලැබුණු ජනප‍්‍රියත්ත්වය කොතරම්ද කිවහොත් බොහෝ අය ඇයව හැඳින්වූයේ කේශූ යන අන්වර්ථ නාමයෙනි.

සුපුරුදු පරිදි කාලය ගෙවී ගියේය. කේශු ද ඒ සමානව උස් මහත් විය. එමනිසා පාසල් ජීවිතයෙන් සමුගැනීමටද කාලය එලැඹුණි. සරසවි වරම් ලබා ගැනීමට නොහැකි වුවත් උසස් පෙළ ඇය සමත්වී තිබුණි.

පාසලෙන් පිටවුණ ඇය දැන් තාරුණ්‍යයේ පසුවන යෞවනියකි. ලස්සන රූපයක් මෙන්ම සුන්දර සිරුරක් ද ඇයට හිමිය. එම නිසා ඇය දුටුවන් වශීකරවන සුළු පෙනුමකින් යුක්තය.

‘‘පාසල් අධ්‍යාපනයෙන් පසුව ජීවිතයේ ඉදිරියට කරන්නේ කුමක්ද?’’ පාසලෙන් පිටවී දින කිහිපයකට පසු දෙමාපියෝ ඇයගෙන් විමසූහ.

‘‘මම පෞද්ගලික විශ්වවිද්‍යාලයක උසස් අධ්‍යාපනය හදාරන අතර නිරූපණ ශිල්පයේ නිරත වනවා.’’ එලෙස තම අනාගත බලාපොරොත්තු ගැන ඇය නොබියව තම දෙමාපියන්ට පැවසුවාය. දෙමාපියන් ඇයගේ බසට එක්වරම අවනත වුණි. ඒ කිසි දිනක ඇය වැරදි තීරණයක් නොගන්නා බව ඔවුන් හොඳින්ම දන්නා නිසාය.

කේශුගේ සුන්දරත්වය නිසා බොහෝ අය පැවසුවේ කවදා හෝ ඇය මෙරට ප‍්‍රසිද්ධ නිළියක් වන බවයි. එමනිසා උසස් අධ්‍යාපනය හදාරන අතර නිරූපණ ශිල්පයේ නිරතවන්න දෙමාපියන් ඇයට අවසර දෙන්නට ඇත්තේ ඒ ගැනද බලාපොරොත්තුවක් තබාගෙන වන්නට පුළුවන.

ඒ සමග ඇය පිළියන්දල ප‍්‍රදේශයේ පෞද්ගලික සරසවියක උසස් අධ්‍යාපනය හදාරන අතර නිරූපණ ශිල්පිනිියක ලෙසද වැඩ කටයුතු කළාය.

අන් තරුණියන් මෙන් නොව උප්පත්තියෙන්ම ලද සුන්දරත්වයක් ඇයට තිබුණි. එයින් උපරිම ප‍්‍රයෝජන ගැනීමට ඇයට හැකි වූවාය. එමනිසා නවකයකු වුවත් නිරූපණ ශිල්පිනියක ලෙස ඉදිරියට යෑමට සහ ජනප‍්‍රිය වීමට ඇයට ගතවූයේ ඉතා සුළු කාලයකි.

කෙටිකලක් තුළ ජනප‍්‍රිය වුවත් ඇය ඉතා නිහතමානී තරුණියක වූවාය. එම නිහතමානී කම නිසාමදෝ කොහෙද මෙම ක්‍ෂේත‍්‍රයේ සිටින සැවොම පාහේ ඇයට විශේෂ ලෙන්ගතුකමක් දැක්වූහ.

කේෂාරි නොහොත් කේශු 2018 වර්ෂයේදී තරුණ රූප සුන්දරිය තේරීමේ තරගාවලියකට සහාභාගි වූවාය. එහිදී රූප සුන්දරිය ලෙස අභිශේක ලැබුවේ ඇයයි. එම ජයග‍්‍රහණයත් සමග ඇය එම ක්‍ෂේත‍්‍රයේ තවත් ජනප‍්‍රිය තාරකාවක් වූවාය. එම ජනප‍්‍රියතාව කොතරම්ද කිවහොත් ඒ දිනවල සමහර පුවත්පත්වල මුල් පිටුව පවා සැරසුණේ ඇයගේ රුවින්ය.

පසුගිය වසරේ පැවති ‘‘මිස් ශ‍්‍රී ලංකා තරගාවලියේදී අවසන් පස් දෙනා අතරට ඒමට මෙම නවක නිරූපණ ශිල්පිනියට හැකි වූවාය. එයට අමතරව ඉදිරිපත්වූ තවත් රූප රාජිණි තරග රැසකින් ඇය ජයග‍්‍රහණය ලබා තිබුණි. අඩු වයසින් මෙතරම් දුරක් පැමිණි ඇයට තව නොබෝ කලකින්ම මෙම ක්‍ෂේත‍්‍රය ඔස්සේ ජාත්‍යන්තරය පවා ජය ගැනීමට හැකිවනු ඇතැයි බොහෝ අය අනාවැකි පළ කළහ.

ඒ කාලය අතරතුර නිරූපණ ශිල්පයට අමතරව ඇය අධ්‍යාපන කටයුතුද ඉතා සාර්ථක ලෙස කරගෙන ගියාය.

පෞද්ගලික ජීවිතයේදී ඇය නිවසට අමතරව තම වැඩිමහල් සහෝදරියගේ නිවසේ රැඳී සිටීමටද කැමැත්තක් දැක්වූවාය. ලද සෑම මොහොතකම ඇය කාලය ගත කළේ එම සහෝදරියගේ නිවසේය. එම නිවස පිහිටා තිබුණේ බොරලැස්ගමුව, සල්ගහවත්ත, සිසිල පටුමග ප‍්‍රදේශයේය.

දිනය පසුගිය 15 වැනිදාය. එදින කේශු තම දෙමාපියන්ගෙන් සමුගෙන සහෝදරියගේ නිවසට පැමිණියාය. ඒ දින කිහිපයක් එහි නැවතී සිටීමටයි. සහෝදරියගේ නිවසට පැමිණි කේශු පැය ගණනක් ඇය සමග ආගිය තොරතුරු කථා බස් කළාය.

වේලාව මධ්‍යහ්නය පසුවී තිබුණි. කේශුට ස්නානය කිරීමට අවශ්‍ය වූවාය. ඇය ඒ බව තම සහෝදරියට මෙලෙස පැවසුවාය.

‘‘අක්කේ මාර රස්නෙයි හලෝ. මම ඉක්මනට වොෂ් එකක් දාගෙන එන්නද?’’

‘‘මොකක් කිවුවේ. ඔයා ඉක්මනට වොෂ් දාගෙන එන්න. කවද ඉඳන්ද එහෙම කරන්න ගත්තේ.’’

‘‘නැහැ නැහැ මම ඉක්මනට එන්නම්.’’

‘‘අනේ යන්න නංගී. ඔයා අඩුගානේ පැයක්වත් ඉන්නවා බාත් රූම් එකේ. අපි නොදන්නවයැයි ඒක.’’

‘‘වොෂ් එකක් දානකොට හරියට දාන්න ඕනා. මොකද අපි ස්කීන් එක පරිස්සම් කර ගන්න ඕනා. ’’

‘‘මම විහිළුවක් කළේ. ඔයා ඕන තරම් බාත් රූම් එකේ ඉඳලා එන්න.’’

ඒ අනුව කේශු ස්නානය කිරීම සඳහා නාන කාමරයට ගියාය. ඇයට පෙර සහෝදරියගේ එකොළොස් හැවිරිදි දරුවාද ස්නානය කර තිබුණි.

ඇඳුම් උණා නා ගත් ඇය යම්කිසි ආලේපණ වර්ගයක්ද ශරීරයේ තවරා ගත්තාය. ඉන් පසු සිසිල් වතුරෙන් සහ උණු වතුරෙන් සිත්සේ ඇය ශරීරය සෝදා ගත්තාය.

නාන කාමරයෙන් එළියට පැමිණි පසු වෙනදා මෙන් නොව උගුර කසනවාත් සමග හුස්ම ගැනීමේ අපහසුතාවක් ඇයට දැණුනි. ඇය මඳ වෙලාවක් එය ඉවසාගෙන සිටියාය. ඒ දැන් එය අඩුවෙතැයි සිතාය. එහෙත් අඩුවන පාටක් නොපෙණුනි.

ඒ අතර කාලය තුළ කේශුට පෙර ස්නානය කළ ඇයගේ සහෝදරියගේ පුතාටද යම්කිසි අපහසුතාවක් දැණුනි. ඔහු වහාම එය තම මවට පැවසුවේය. ඇය කලබල වී කේශුට කථා කළාය. ඒ තම පුතාගේ අසනීපය ගැන පැවසීමටයි. එවිට කේශු සිටියේ මහත් බියකින් සහ අමාරුවකිනි. තම සහෝදරියගේ කටහඬට ඇය ඉතා අමාරුවෙන් ප‍්‍රතිචාර දැක්වූයේ මෙලෙසින්ය.

‘‘අක්කේ මටත් අමාරුයි....’’

කේශුගේ සහෝදරියට කුමක් හෝ සිදුවී ඇතැයි ඉවෙන් මෙන් දැණුනි. ඒ මොහොතේ නිවසේ වෙනත් කිසිවකුද සිටියේ නැත. වහාම ඇය ත‍්‍රිරෝද රථයක් නවතා තම සහෝදරිය සහ පුතාව වේරහැර තිබූ රෝහලකට රැගෙන ගියාය.

රෝගීන් දෙදෙනා රෝහලට ඇතුළත් කර ප‍්‍රතිකාර ලබා දුන්නහ. එම ප‍්‍රතිකාර වලින් කේශුගේ සහෝදරියගේ පුතා සුව අතට හැරුණු අතර කේශුගේ තත්ත්වය බරපතළ අතට හැරුණි.

දැඩි සත්කාර ඒකකයේ සිටි කේශුගේ ජීවිතය බේරා ගැනීමට වෛද්‍යවරු දැඩි උත්සාහයක නිරත වූහ. එහෙත් පලක් වූයේ නැත. ඒ වනවිටත් ඇය සියලූ දේම අතහැර දමා මරු තුරුළට ගොස් තිබුණි.

පසුව මෙම සිද්ධිය පිළිබඳව පරීක්ෂණ පැවැත්වූ බොරලැස්ගමුව පොලිසියේ නිලධාරීහු කේෂරී සහ එම දරුවා භාවිත කළ ආලේපණ වර්ග සහ ජලය සාම්පල් පරීක්ෂා කිරීම සඳහා රස පරීක්ෂක නිලධාරියා වෙත යවා තිබුණි. මෙම ලිපිය ලියන මොහොත වනවිටත් එහි වාර්තාව ලැබී නොතිබුණි.

එම නිසා නිරූපණ ශිල්පිණියක් ලෙසින් ජාත්‍යන්තරය පවා ජය ගැනීමට බලා සිටි වැලිකලගේ චමිදුකා කේෂරී අබිරහස් ලෙස මිය ගියේ ඇය භාවිත කළ ජලය, ආලේපන සහ සබන් යන කුමක් විෂ වීමෙන්ද යන්න තවමත් ගැටලූවකි.

සරන් වචා උපත ලබුවේ ද හැදී වැඩුනේද හොංකොං දේශයේය. ඉන්දියානු, ඉරාන, මැලේ සහ ශ්‍රී ලාංකික සම්භවයක් ඇති 34 හැවිරිදි ඔහු පවසන්නේ චීන නගරය තමාට කිසි දිනෙක තමාගේම කෙනෙකු ලෙස සැලකුවේ නැති බවයි.

ඔහු පවසන්නේ ඔහුට කෙළ ගසා, හිරිහැර කළ අවස්ථාද ඇති බවයි.  තමන් පොදු ස්ථානයක වාඩිවීමට පවා දෙවරක් සිතන බවත්, දිනක් තමන් උමන් මාර්ගයක ඇති පොදු බංකුවක වාඩි වීමට සුදානම් වූ විට එහි සිටි අය ඉන් නැගිට ගියේ තම මව් භාෂාවෙන්ම තමන් පිටස්තරයෙකු කරමින් බවයි.

දිනක්  ඔහු  පාර මැද සිහිසුන්ව සිටි බීමත් කාන්තාවක් දුටුවේය. ඔහු ඇයව ආරක්ෂිත ස්ථානයකට ගෙන ගිය අතර, ඇයට අවශ්‍ය ජලය මිලදී ගැනීම සඳහා වෙළඳසැලකට දිව ගියේය. ඔහු නැවත වෙළඳ සැලෙන් පිටතට පැමිණි විට,ඇය මත්ද්‍රව්‍යවලට ඇබ්බැහි වූවා යැයි සිතූ පොලිසිය, ඇය වෙනුවෙන් පෙනී සිටීමට පෙර, තමන්  බිත්තියක් මතට තල්ලු කර මාංචු දැමු බවයි.

ගැටලුව ඔහුගේ සමේ වර්ණය බව ඔහු පවසයි.

"මම හැම විටම හොංකොං මගේ නිවස ලෙස සැලකුවා, නමුත් මට සෑම විටම පිටස්තරයෙකු ලෙස දැනුණා,"  “ඔබ කුමන තරාතිරමක අයෙකු වුවත් සමේ පැහැය අඳුරු නම් ඔබ ට ලැබෙන පිළිගැනීම වෙනස්ය” සරන් වචා පවසයි.

ලාභ අරමුණුකර නොගත් සංවිධාන  සහ ප්‍රජා කණ්ඩායම්, විශේෂයෙන් අඳුරු සමක් සහිත දකුණු හා ගිනිකොනදිග ආසියානුවන් වෙනුවෙන් , අධ්‍යාපනය, රැකියාව සහ නිවාස ලබා දීමේදී වෙනස්  කොට සැලකීම පිළිබඳව දීර්ඝ  කාලයක් තිස්සේ රජයට පැමිණිලි කර ඇත.

එක්සත් ජාතීන් ඇතුළු ජාත්‍යන්තර සංවිධානවල බලපෑම් මත 2008 දී හොංකොං ජාති විරෝධී නීතියක් පැනවීය. එහෙත් ක්‍රියාකාරීන් පවසන්නේ එය දෝෂ සහිත, අර්ථ රහිත නීති සම්පාදනයක් බවයි.

හොංකොං විශ්ව විද්‍යාලයේ සුළු ජාතීන්ගේ අයිතිවාසිකම් පිළිබඳ පර්යේෂණ කරන නීති මහාචාර්ය පූජා කපායි පැවසුවේ “වාර්ගික වෙනස්කම් කිරීම් හොංකොං තුල පවතින බව අප පැහැදිලිවම දකිනවා  "අපි ආසියාවේ ලෝක නගරය විය යුතුයි. නමුත් අපට තියන බාධාව මෙයයි.”

හොංකොං  ජාත්‍යන්තර කේන්ද්‍රස්ථානයක් ලෙස ගෝලීය කීර්තියක් ඇත - නමුත් යථාර්ථය නම් එය විශේෂයෙන් වාර්ගිකව සමජාතීය නගරයක් නොවන අතර ජනවාර්ගික චීන ජාතිකයින් ජනගහනයෙන් 96% ක් පමණ වේ.

හොංකොං හි සංක්‍රමණ නීති සමහර කණ්ඩායම්වලට අමානුෂික ලෙස සලකයි. නිදසුනක් වශයෙන්, විදේශීය ගෘහ සේවිකාවන්ට පදිංචිය ලබා ගැනීමට අවසර නැත; 2013 දී ඉතා ප්‍රසිද්ධියට පත් වූ එක් සිද්ධියකදී පිලිපීන ගෘහ සේවිකාවක්  පැවසුවේ තමන් වසර 27 ක් නගරයේ සේවය කර තිබුනත්  ස්ථිර පදිංචිය අහිමි බවයි.

මේ තත්වය එම ජනකොටස්වල උග්‍ර දරිද්‍රතා තත්වයකට පත්කිරීමට හේතු වී ඇත. රජයෙන් ක්‍රියාත්මක ප්‍රජා වැඩසටහන් ඔවුන්ට හිමිකම් නැති තත්වයක තව තවත් අසීරුවට පත්වෙයි. විශාල වශයෙන් ධනවත් කණ්ඩායම වන්නේ සුදු ජාතිකයින් වන අතර, අනෙකුත් ආසියානුවන් සහ “වෙනත් අය” අසීරු තත්වයකින් හෝ යම් තත්වයක් ඇතිකරගත් අයද සිටී.

පන්ති කාමරයේ අවාසිය

හොංකොං හි පදිංචිය ලබාගෙන තම දරුවන් ඇති දැඩි කරන සුළු ජාතීන්ට - හෝ එහි උපත ලැබූ වචා වැනි අයට - සිතෙන්නේ මුල සිටම තමන්ට පිටස්තරයෙකු ලෙස සලකන බවයි මුළු පද්ධතියම ක්‍රියාත්මක වන්නේ එලෙසිනි.

කැන්ටොනිස් භාෂාවට වඩා ටගාලොග් හෝ උර්දු වැනි චීන නොවන භාෂාවන් කතා කරන සුළුතර දරුවන්ට අධ්‍යාපනයේ ව්‍යුහාත්මක අභියෝග උග්‍ර කරන භාෂා බාධකයකට මුහුණ දිය යුතු වන  අතර රැකියා වෙළඳපොළට ඇතුළු වූ වහාම ඔවුන් ට පසුබැසීමට සිදුවෙයි.

2006 සිට 2013 දක්වා රජය විසින් චීන නොවන වෙනත් භාෂා කථාකරන සිසුන් ඇතුළත් කළ දේශීය පාසල් ගණනාවකට අරමුදල් සපයන ලදී . චීන භාෂා ඉගෙනුම් වැඩසටහන් පුළුල් කිරීම මෙන්ම සුළුතර සිසුන්ට නැවුම්  අත්දැකීම් අධ්‍යාපන හරහා ලබා දීම මෙම වැඩසටහනේ අරමුණ වූ නමුත්

මෙම වැඩසටහන අන්තර්ජාතික හා දේශීය විවේචනයට ලක් වූ අතර එක්සත් ජාතීන්ගේ කමිටුවක් එය “තථ්‍ය වෙනස්කම් කිරීම” ලෙස හැඳින්වූ අතර එය සුළුතර හා චීන සිසුන් විශාල වශයෙන් වෙනම පාසල්වලට යොමු වන්නට විය. 2014 දී රජය විසින් මෙම වැඩසටහන අත්හිටුවා ඇති අතර,නමුත් “ නිල නොවන ලෙස වෙන් කිරීම” අඛණ්ඩව සිදුවන බව පෙනී යන අතර, පර්යේෂණයන් පෙන්වා දෙන්නේ චීන සිසුන් විශාල වශයෙන් සිටින පාසල්වලට සුළුතර සිසුන්ට ඇතුළත් වීමේ සම්මුඛ සාකච්ඡා ලබා ගැනීම දුෂ්කර වී ඇති බවයි.

ව්‍යවස්ථාදායක සභාවේ පර්යේෂණ කාර්යාලය විසින් මේ වසරේ නිකුත් කරන ලද ලියවිල්ලක පිළිගෙන ඇති පරිදි, “මෙම භාෂා බාධකය (චීන භාෂාව කතා නොකරන ) සිසුන්ට දේශීය අධ්‍යාපන ක්‍රමයට අනුවර්තනය වීමට හා වැඩිදුර අධ්‍යයන හෝ රැකියා සඳහා ඉදිරියට යාමේ අභියෝගයක් විය හැකි බව පිළිගෙන, රජයේ කැපවීම නැවත අවධාරණය කළේය. "රාජ්‍ය අංශයේ පාසල්වල සුදුසුකම් ලත් සියලුම දරුවන්ට අධ්‍යාපනයේ සමාන අවස්ථා සහතික කිරීම."ඔවුන්ගේ තවත් ඉල්ලීමකි.

චීන භාෂාව ඉගැන්වීමේ මූලික භාෂාව වන දේශීය පාසල් සඳහා ඇතුළත් වීමේ සම්මුඛ පරීක්ෂණ වලදී සුළුජාතික ළමයින්ට භාෂාව  මාර්ග බාධකයක් වැනිය . කෙසේ වෙතත්, මෙම බාධාව නිසා ඔවුන්ට බාහිර ඉගැන්වීම් ලබා ගත නොහැකි නම් ඔවුන්ට කැන්ටොනිස් හෝ මැන්ඩරින් භාෂාව ඉගෙන ගැනීම වඩාත් අපහසු වේ. එමඟින් චීන ප්‍රවීණතාවය අවශ්‍ය වන රැකියා ඉල්ලුමට ඇති බාධා ඉවත්වෙයි.

"දෙමව්පියන්ට අවශ්‍ය වන්නේ තම දරුවන්ට චීන භාෂාවෙන් මූලික අධ්‍යාපනයක් ලබා ගැනීමයි. නමුත් වාර්ගිකත්වය නිසා සමහර බාලාංශ වලින් චීන භාෂාව ලබාගැනීමට බාධා පවතින බවට  වාර්තාවේ.

ළමයින් චීන භාෂාව කතා නොකරන ධනවත් සංක්‍රමණික පවුල් සඳහා, භාෂා බාධකය පහසු නමුත් මිල අධික විසඳුමක් ය.  පුද්ගලික ජාත්‍යන්තර පාසල්වල  සිසුන්ට  ඉංග්‍රීසි කතා කරන හා උගන්වන නමුත් මෙම පාසල් සඳහා වසරකට හොංකොං ඩොලර් 266,000 ක් (ඩොලර් 34,330 ක් පමණ) වැය විය හැකි අතර එය බොහෝ පවුල් සඳහා දැරිය නොහැකි තත්වයකි.

 

කෙසේ වෙතත් හොංකොං වල පවතින මෙම වර්ගවාදී තත්වය ට එරෙහිව  සරන් වචා වැනි තරුණ ප්‍රජාව පෙරමුණගෙන ක්‍රියා කලත් එය කවදා කෙසේ විසඳාගත හැකි දැයි කිව නොහැක.

CNN ඇසුරෙනි

"මගේ තාත්තා මිනි­සුන් වෙනු­වෙන් කළ වීර ­ක්‍රියා"

සෙව්මිණි දිව්‍යාං­ජලී වන මා බප/ජය සේද­වත්ත සිද්ධාර්ථ මධ්‍ය මහා විද්‍යා­ලයේ ඉගෙ­නුම ලබමි. මගේ තාත්තා 1996 අවු­රුද්දේ යුද හමු­දා­වට බැඳුණේ රූප­වා­හි­නියේ ත්‍රස්ත­වා­දීන් අහිං­සක මිනි­සුන්ව කපා මරා දම­නවා දැක­ලයි. තාත්තා හමු­දා­වට උස මදි නිසා කොළඹ හමුදා කඳ­වු­රෙන් තාත්තාව හරවා එවලා තිබුණා. ඊට පසු තාත්තා අනු­රා­ධ­පු­ර­යෙන් හමු­දා­වට බැඳු­ණාලු. මගේ තාත්තාගේ උස අඩි 4 අඟල් 10 යි. මාගේ තාත්තාගේ ක්‍රීඩා සහ­තික බලලා බඳවා ගත්තාලු.

මගේ තාත්තා තමයි ලංකාවේ සොල්දාදු පුහු­ණුව අව­සන් වෙලා යාප­න­යට ගිය උස අඩුම පුද්ග­ලයා. යාප­නයේ අවු­රු­ද්දක් විතර නිවාඩු නැතුව සේවය කරලා ගෙදර එන­විට තාත්තාගේ අම්මාට (මගේ ආච්චිට) තාත්තා ගැන බය­වෙලා පිස්සු හැදිලා අංගොඩ මාන­සික රෝහලේ නැවැ­ත්තුවා. ඒ වෙලාවේ හෙදි නැන්දා කෙනෙක් කියලා තියෙ­නවා අම්මාව හොඳ කරලා ගෙදර එක්ක යන්න හැබැයි තාත්තාට ගෙදර ඉන්න වෙනවා කියලා. ඉතිං තාත්තා නැවත යාප­න­යට ගිහින් නැහැ. නැවත තාත්තා ත්‍රීවිල් රස්සා­වම කළා.

දව­සක් කොළඹ කොටු‍වේදී තාත්තාගේ ත්‍රීවිල් එකට ඉස්ස­ර­හින් ගිය ත්‍රීවිල් එකට කකු­ලක් නැති හමුදා නිල­ධා­රි­යෙක් නව­ත්තලා හයර් එකක් යන්න කතා කරලා. ඒ රියැ­දුරා වැඩි මුද­ලක් ඉල්ලලා. ඒ හමුදා සෙබළා යන්න ඕනෙ නැහැ කියලා. ඊට­පස්සේ පිටු­ප­සින් සිටි මගේ තාත්තා සල්ලි ඕන නැහැ කියලා ඔහු රැගෙන ගිහින් බැස්සු­වාලු.

එදා තාත්තා ගෙදර ඇවිත් චිත්‍ර අඳින කෙන­කුට කියලා "ත්‍රිවිධ හමු­දාවේ හා පොලි­සියේ ආබා­ධිත රණ­වි­රු­වන් ප්‍රවා­හ­නය නොමිලේ" කියලා ලියවා ගත්තාලු. මගේ තාත්තා තමයි මුලින්ම ඒ දේ කළේ. මගේ තාත්තා ත්‍රීවිල් රස්සාව කරන්න පටන් අරන් අවු­රුදු 26ක් විතර වෙනවා. තවම මගේ තාත්තා පාරේ අන­තු­රක් දැකලා නැහැ. මගේ තාත්තා මිනි­සුන්ට හරිම ආද­රෙයි. මහින්ද රාජ­පක්ෂ හිටපු ජනා­ධි­ප­ති­තුමා කුරිරු යුද්ධය අව­සන් කළ නිසා තාත්තා එතු­මාට සල­කන්නේ දෙවි කෙන­කුට වගේ. 2015 ජනා­ධි­ප­ති­ව­ර­ණ­යට කලින් තාත්තා හීනෙන් දැකලා තියෙ­නවා මහින්ද මහ­ත්තයා පර­දි­නවා. මගේ තාත්තා මහින්ද මහ­ත්ත­යාව දින­වන්න හයර් යන මිනි­ස්සුන්ට යුද්ධය සිහි­කර කතා කරලා තියෙ­නවා.

2014.12.21 වෙනිදා උදේ මගේ තාත්තා දකුණු අතේ ඇඟි­ල්ලක් කපා බෞද්ධා­ලෝක මාවතේ රූප­වා­හිනි සංස්ථාව ඉදි­රි­පිට එල්ලුවා. මිනි­සුන්ට කුරිරු යුද්ධය සිහි­පත් කොට ජනා­ධි­පති මහින්ද මහ­ත්ත­යාට සුබ පැතු­වාලු.

මේ Covid 19 වයි­ර­සය ගැනත් තාත්තා සිහි­න­යක් දැකලා බෝධීන් වහන්සේ ළඟ පහ­නක් පත්තු කරලා තිබෙ­නවා. පසුදා තාත්තා අස­ල්වා­සීන් හැමෝම එකතු කර­ගෙන පහන් 200ක් විතර පත්තු කළා. ලංකාවේ කොරෝනා වයි­ර­සය වෙනු­වෙන් පළ­මුව පහ­නක් දැල්වූයේ මගේ තාත්තායි.

එහෙත් මගේ තාත්තා හීනෙන් දැක්කේ බෝධි­යක් ළඟ පහ­නක් පත්තු කර­නවා. නාවික හමු­දාවේ අය ලෙඩ වෙන­කොට ජය සිරිමා බෝධීන් වහන්සේ ළඟ පහ­නක් දල්වා නාවික හමු­දාවේ අයගේ ජීවිත රැක­දෙන්න කියා ඉල්ලන්න තාත්තාට හිතු­නාලු.

මගේ තාත්තා මැයි මාසයේ 11 වෙනිදා අස­ල්වාසී අයියා කෙනෙක්ගේ බයි­සි­ක­ල­යක් ඉල්ලා­ගෙන ඇඳි­රි­නී­තිය තියෙද්දී අනු­රා­ධ­පු­ර­යට ගියා. අපි බයෙන් හිටියේ තාත්තාට කර­ද­ර­යක් වෙයිද කියලා. තාත්තා මම දන්න කාලෙක බයි­සි­ක­ල­යක් පැදලා නැහැ. නමුත් තාත්තා ගෙද­රින් යන වෙලාවේ කිව්වා “චූටි දුව මනු­ස්සයො වෙනු­වෙන් හොඳ දෙයක් කරන විට බය­වෙන්න එපා කියලා.” මම දවස් 4 න් එනවා කිසිම කර­ද­ර­යක් නැතුව ගෙදර එනවා කියලා. ඒ වගේම 14 වෙනිදා හවස තාත්තා ගෙදර ආවා. දවස් 4 ක්ම මගේ තාත්තට කෑමට බත් නැහැ. තේ ටිකක් නෑ. බීම විත­රයි බීලා තියෙන්නේ.

රාත්‍රී කාලයේ ඉඳලා තියෙන්නේ පාළු තැන්වල. ඉතිං මගේ තාත්තා මිනි­සුන් වෙනු­වෙන් හැම දුකක්ම විඳපු කෙනෙක්. සම­හර අය තාත්තාට බනි­නවා පිස්සු වැඩ කර­නවා කියලා. නමුත් මගේ තාත්තා මට වීර­යෙක්.

අද මගේ තාත්තා ගොඩක් අස­රණ වී සිටින්නේ. මගේ තාත්තාගේ ත්‍රීවිල් එක මාර්තු මාසයේ ෆිනෑන්ස් එකෙන් අරන් ගිහින් තාත්තාට දැන් රස්සා­ව­කු­ත්නැහැ. අපිට දැන් ජීව­ත්වී­මට අමා­රුයි. මගේ තාත්තාට උද­ව්වක් කරන්න කියලා මම ඉල්ලා සිටි­නවා.

සෙව්මිණි දිව්‍යාං­ජලී

බප/ජය සේද­වත්ත සිද්ධාර්ථ

මධ්‍ය මහා විද්‍යා­ලය

දිනමිණ 


නව රාජ්‍ය අමාත්‍යවරු

චමල් රාජපක්ෂ – අභ්‍යන්තර ආරක්ෂක, ස්වදේශ කටයුතු හා ආපදා කළමනාකරණ රාජ්‍ය අමාත්‍ය

ප්‍රියංකර ජයරත්න – විදේශ රැකියා ප්‍රවර්ධන හා වෙළඳපොළ විවිධාංගීකරණය රාජ්‍ය අමාත්‍ය

දුමින්ද දිසානායක – සූර්ය බල, සුළං හා ජලවිවිදුලි ජනන ව්‍යාපෘති සංවර්ධන රාජ්‍ය

දයාසිරි ජයසේකර – බතික්, අත්යන්ත්‍ර රෙදි හා දේශීය ඇගුළුම් නිෂ්පාදන රාජ්‍ය අමාත්‍ය

ලසන්ත අලගියවන්න – සමූපකාර සේවා, අලෙවි සංවර්ධන හා පාරිභෝගික ආරක්ෂණ රාජ්‍ය අමාත්‍ය

සුදර්ශණී ප්‍රනාන්දුපුල්ලේ – බන්ධනාගර ප්‍රතිසංස්කරණ හා සිරකරුවන් පුනරුත්ථාපන රාජ්‍ය අමාත්‍ය

අරුන්දික ප්‍රානන්දු – පොල්, කිතුල්, තල් හා රබර් වගා ප්‍රවර්ධන හා ආශ්‍රිත කාර්මික භාණ්ඩ නිෂ්පාදන හා අපනයන විවිධාංගිකරණ රාජ්‍ය අමාත්‍ය

නිමල් ලන්සා – ග්‍රාමීය මාර්ග හා අවශ්‍ය යටිතල පහසුකම් රාජ්‍ය අමාත්‍ය

ජයන්ත සමරවීර – ගුදම් පහසුකම්, බහලුම් අංගන, වරාය සැපයුම් පහසුකම් හා බෝට්ටු හා නැව් කර්මාන්ත සංවර්ධන රාජ්‍ය අමාත්‍ය

රොෂාන් රණසිංහ – ඉඩම් කළමනාකරණ කටයුතු, රාජ්‍ය ව්‍යාපාර ඉඩම් හා දේපළ සංවර්ධන රාජ්‍ය අමාත්‍ය

කනක හේරත් – සමාගම් වතු ප්‍රතිසංස්කරණ, තේ වතු ආශ්‍රිත බෝග වගා, තේ කර්මාන්ත ශාලා නවීකරණ හා තේ අපනයන ප්‍රවර්ධන රාජ්‍ය අමාත්‍ය

විදුර වික්‍රමනායක – ජාතික උරුම, ප්‍රාසාංග කලා හා ග්‍රාමීය කලා ශිල්පී ප්‍රවර්ධන කටයුතු රාජ්‍ය අමාත්‍ය

ජානක වක්කුඹුර – උක්, කජු, බඩඉරිගු, ගම්මිරිස්, කුරුදු, කරාබුනැටි, බුලත් ඇතුළු කුඩා වැවිලි බෝග වගා සංවර්ධනය ආශ්‍රිත කර්මාන්ත හා අපනයන ප්‍රවර්ධන රාජ්‍ය අමාත්‍ය

විජිත බේරුගොඩ – දහම් පාසල්, භික්ෂූ අධ්‍යාපන පිරිවෙන් හා බෞද්ධ විශ්ව විද්‍යාල රාජ්‍ය අමාත්‍ය

ෂෙහාන් සේමසිංහ – සමෘද්ධි, ගෘහ ආර්ථික, ක්ෂුද්‍ර මූල්‍ය ස්වයං රැකියා, ව්‍යාපාර සංවර්ධන හා ඌන උපයෝජන රාජ්‍ය සම්පත් සංවර්ධන රාජ්‍ය අමාත්‍ය

මොහාන් ද සිල්වා – පොහොර නිෂ්පාදන සහ සැපයුම්, රසායනික පොහොර සහ කෘමිනාශක භාවිත නියාමන රාජ්‍ය අමාත්‍ය

ලොහාන් රත්වත්තේ – මැණික් හා ස්වර්ණාභරණ ආශ්‍රිත කර්මාන්ත රාජ්‍ය අමාත්‍ය

දිලුම් අමුණුගම – වාහන නියාමනය, බස් රථ ප්‍රවාහන සේවා සහ දුම්රිය මැදිරි හා මෝටර් රථ කර්මාන්ත රාජ්‍ය අමාත්‍ය

විමලවීර දිසානායක – වනජීවී රැකවරණය, අලිවැට හා අගල් ඉදිකිරීම ඇතුළු ආරක්ෂිත වැඩපිළිවෙල හා කැලෑ නැවත වගා කිරීම හා වන සම්පත් සංවර්ධන රාජ්‍ය අමාත්‍ය

තාරක බාලසූරිය – කලාපීය සහයෝගිතා කටයුතු රාජ්‍ය අමාත්‍ය

ඉන්දික අනුරුද්ධ – ග්‍රාමීය නිවාස හා ඉදිකිරීම් හා ගොඩනැගිලි ද්‍රව්‍ය කර්මාන්ත ප්‍රවර්ධන රාජ්‍ය අමාත්‍ය

කංචන විජේසේකර – විසිතුරු මසුන්, මිරිදිය මත්ස්‍ය සහ ඉස්සන් ඇති කිරීම, ධීවර වරාය සංවර්ධන, බහුදින ධීවර කටයුතු, මත්ස්‍ය අපනයන රාජ්‍ය අමාත්‍ය

සනත් නිශාන්ත – ග්‍රාමීය හා ප්‍රාදේශීය පානීය ජල සම්පාදන, ව්‍යාපෘති සංවර්ධන රාජ්‍ය අමාත්‍ය

සිරිපාල ගම්ලත් – මහවැලි කලාප ආශ්‍රිත, ඇලවේලි හා ජනාවාස, පොදු යටිතල පහසුකම් සංවර්ධන රාජ්‍ය අමාත්‍ය

සරත් වීරසේකර – පළාත් සභා සහ පළාත් පාලන කටයුතු රාජ්‍ය අමාත්‍ය

අනුරාධ ජයරත්න – ග්‍රාමීය කුඹුරු හා ආශ්‍රිත වැව්, ජලාශ හා වාරිමාර්ග සංවර්ධන රාජ්‍ය අමාත්‍ය

සදාසිවම් වියාලේන්ද්‍රන් – තැපැල් සේවා සහ ජනමාධ්‍යවේදී වෘත්තීය සංවර්ධන රාජ්‍ය අමාත්‍ය

තේනුක විදානගමගේ – ග්‍රාමීය හා පාසල් ක්‍රීඩා යටිතල පහසුකම් සංවර්ධන රාජ්‍ය අමාත්‍ය

සිසිර ජයකොඩි – දේශීය වෙදකම් ප්‍රවර්ධන ග්‍රාමීය හා ආයුර්වේද රෝහල් සංවර්ධන හා ප්‍රජා සෞඛ්‍ය රාජ්‍ය අමාත්‍ය

පියල් නිශාන්ත ද සිල්වා – කාන්තා හා ළමා සංවර්ධන, පෙර පාසල් හා ප්‍රාථමික අධ්‍යාපන, පාසල් යටිතල පහසුකම් සහ අධ්‍යාපන සේවා රාජ්‍ය අමාත්‍ය

ප්‍රසන්න රණවීර – වේවැල්, පිත්තල, මැටි, ලී බඩු සහ ග්‍රාමීය කර්මාන්ත ප්‍රවර්ධන රාජ්‍ය අමාත්‍ය

ඩී.වී. චානක – ගුවන් සේවා සහ අපනයන කලාප සංවර්ධන රාජ්‍ය අමාත්‍ය

ඩී බී හේරත් – පශූ සම්පත්, ගොවිපළ ප්‍රවර්ධන හා කිරි බිත්තර ආශ්‍රිත කර්මාන්ත රාජ්‍ය අමාත්‍ය

ශෂීන්ද්‍ර රාජපක්ෂ – වී හා ධාන්‍ය, කාබනික ආහාර, එළවළු, පලතුරු, මිරිස්, ලූනු හා අර්තාපල් වගා ප්‍රවර්ධන, බීජ නිෂ්පාදන හා උසස් තාක්ෂණික කෘෂි කර්මාන්ත රාජ්‍ය අමාත්‍ය

නාලක ගොඩහේවා – නාගරික සංවර්ධන, වෙරළ සංරක්ෂණ, අපද්‍රව්‍ය බැහැරලීම හා ප්‍රජා පවිත්‍රතා කටයුතු රාජ්‍ය අමාත්‍ය

ජීවන් තොන්ඩමන් – වතු නිවාස සහ ප්‍රජා යටිතල පහසුකම් රාජ්‍ය අමාත්‍ය

අජිත් නිවාඩ් කබ්රාල් – මුදල් හා ප්‍රාග්ධන වෙළදපොළ සහ රාජ්‍ය ව්‍යවසාය ප්‍රතිසංස්කරණ රාජ්‍ය අමාත්‍ය

සීතා අරඹේපොළ – නිපුනතා සංවර්ධන වෘත්තීය අධ්‍යාපන, පර්යේෂණ හා නව නිපැයුම් රාජ්‍ය අමාත්‍ය

චන්න ජයසුමන – ඖෂධ නිෂ්පාදනය, සැපයීම හා නියාමන රාජ්‍ය අමාත්‍ය


අගෝස්තු 7 වන දින ශ්‍රී ලංකාවේ UL866 ගුවන් යානයෙන් චීනයට ගිය මගීන් 23 දෙනෙකු PCR පරීක්ෂණ සිදු කරන විට COVID-19 සඳහා පොසිටිව් වී තිබෙ. මෙම පරීක්ශා  කිරීමෙන් පසුව අගෝස්තු 17 සිට ශ්‍රී ලංකාවේ ගුවන් සේවය සති හතරකට අත්හිටුවන බව චීනයේ සිවිල් ගුවන් සේවා පරිපාලනය නිවේදනය කරයි.

කොළඹ චීන තානාපති කාර්යාලය නිවේදනයක් නිකුත් කරමින් කියා සිටියේ මෙම ගුවන් යානය ඩුබායි සිට ෂැංහයි දක්වා වූ බවත් ගුවන් යානයේ සිටි සියලුම මගීන් ඩුබායි සිට පිටත් වූ බවත් ය. යානය කෙටි නැවතුමක් කළේ ශ්‍රී ලංකාවේ බණ්ඩාරනායක ජාත්‍යන්තර ගුවන්තොටුපළේ පමණි. එය ශ්‍රී ලංකාවෙන් මගීන් රැගෙන නොගිය අතර යානයේ සිටි මගීන් ශ්‍රී ලංකාවට ඇතුළු නොවීය.
Page 9 of 22